Een bijzondere ontdekking
Soms begint een groot avontuur op de meest onverwachte plekken.
Tijdens een vakantie in Florida passeerde ik een verlaten racebaan in Punta Gorda.
Mijn reisgids vertelde dat het ovale circuit in de jaren 50 werd gebruikt voor autoraces, maar dat het oorspronkelijk een paardenrenbaan was.
Hij wees naar een vervallen huis met schuren, omgeven door velden waar de paarden stonden. In de verte kon ik te midden van de velden vaag een auto onderscheiden die als kippenhok werd gebruikt.
Dichterbij gekomen zag ik op een verweerd paneel een afdruk van het merkembleem. Porsche, las ik verrast.
De wagen was in erbarmelijke staat en zat diep in het slijk. Ook het interieur zat vol modder en afval. Het wrak was zowat doormidden gebroken, de vloerplaat bestond enkel nog uit roestige fragmenten en van de zetels bleef enkel het geraamte over. Rondom verspreid lagen verroeste onderdelen.
Mijn vrouw verklaarde me voor gek toen ik opperde dat ik deze auto graag wou redden.
Van droom tot aankoop
Eenmaal terug thuis liet het beeld van de Porsche 356 me niet los. Een jaar lang mailde en belde ik in een poging om de auto te kopen. Uiteindelijk verwees mijn reisgids me door naar een garagist die tegen betaling eens wou gaan kijken. Tot mijn grote verbazing mailde hij plots dat hij het wrak was gaan ophalen en het voor 5.000 USD in een container wou klaarmaken voor verscheping naar Europa.
Na het betalen van een Nederlandse exporteur, de douanekosten en de BTW, stond het wrak een jaar later voor de deur van mijn firma. Iedereen was vol ongeloof dat ik zoveel moeite had gedaan voor een hoop schroot en vuiligheid. Het werd gauw ergens langs achteren gezet, buiten in de regen.
Toch bleef ik erin geloven. Deze Porsche 356B zou ooit opnieuw de weg op gaan.
Uitdagende restauratie
De eerste stap was het schoonmaken van de auto. Een week lang was ik bezig met het verwijderen van kilo’s modder, steengruis en rottend afval. De motoronderdelen lagen er los bij, met een gebroken krukas. Daarnaast heel veel roestige stukken carrosserie en stukken interieur. Maar verrassend genoeg was alles aanwezig. In de wagen zelf trof ik zelfs de voertuigdocumenten aan. Helemaal nat, maar nog leesbaar.
Door mijn ervaring in lassen, plooien en elektriciteit schrikte het project mij niet af. Bovendien kon mijn vader mij leren hoe ik plaatwerk moest bewerken. Vastberaden en vol toewijding stortte ik mij dus op het restauratieproject.
De revisie van de motor besloot ik uit te besteden aan een Duitse firma die gespecialiseerd is in motoren voor racewagens. Daar was de 150pk 2.2 liter motor met grotere cilinders, zware krukas, Weber 45 carburateurs… in goede handen.
Verborgen verleden
Toen na 10 jaar het plaatwerk eindelijk klaar was en ik de oude laklagen begon te verwijderen, kwam een fascinerende geschiedenis aan het licht. Ergens tussen de vijf lagen verf verschenen woorden en tekeningen. Op de deur stond ‘Stonewall Racing, Punta Gorda’ geschreven. Op de motorkap ontdekte ik een handgeschilderde tekening die mij deed denken aan Woody Woodpecker, met daarbij de tekst ‘Make way’.
Oorspronkelijk wilde ik de wagen in de originele groene kleur laten spuiten, maar door een collega kwam ik op een ander idee. Hij toonde mij foto’s van een auto met een prachtige patina-look en ik was meteen verkocht. Zo moest mijn Porsche 356B er ook uitzien.
Trotse eigenaar
De wagen ziet er op vandaag net zo verweerd uit als ik hem 30 jaar geleden ontdekte, maar is nu volledig gerestaureerd en technisch perfect in orde.
De restauratie vergde heel veel tijd en inspanningen, maar het loonde zeker de moeite. Ik ben bijzonder trots op het resultaat en ik wil er volop van genieten door er zoveel mogelijk en zo ver mogelijk mee te rijden. Graag zou ik met mijn Porsche een roadtrip willen maken doorheen Europa, samen met andere liefhebbers van klassieke wagens.
De certificaten van Porsche bevestigden nog dat het chassisnummer, motornummer en de kleur overeenkomen. Tussen de rommel vond ik ook het onderhoudsboekje en de naam van de eerste eigenaar. Maar tot nu toe lukte het mij niet om deze te traceren.
Mijn Porsche 356B uit 1961 had geen beroemde piloot en heeft geen grootse racegeschiedenis.
Hij werd door een lokale racepiloot gekocht, in een tijd waar men zich op een veld of afgesloten parcours naar hartenlust kon uitleven met een oude wagen.
Toen de Porsche uiteindelijk de geest gaf, werd hij gewoon achtergelaten op een veld.
Toch heeft deze wagen een rijke geschiedenis en vertelt zijn verweerde uiterlijk een mooi verhaal.
door Ingo Dehaene
